Tytuł: „W środku ciszy”
Ten obraz powstał w momencie, gdy świat zwolnił, a ja musiałam zmierzyć się z ciszą – tą, w której słychać każdy lęk, każde wspomnienie, każdy oddech.
Malując tę postać, czułam ciężar ciała i duszy, które już tyle przeszły. To nie jest figura rozpaczy – to figura przetrwania. Skulona, ale obecna. Zmęczona, ale prawdziwa.
Kolory, które położyłam na płótno, są jak fragmenty mnie – blizny i wspomnienia. Zieleń to nadzieja, róż to czułość, błękit to spokój, którego wciąż szukam.
Czerń tła nie jest pustką – to przestrzeń, w której uczę się oddychać na nowo.
Każdy pociągnięty pędzel był moim sposobem na powiedzenie: „Jeszcze jestem. Jeszcze walczę.”
To obraz o kobiecie, która nie poddaje się ciemności, tylko siedzi w niej, aż znajdzie światło.
O mnie
Nazywam się Dorota Domagalska. Trzeci raz mierzę się z rakiem, ale nie pozwalam, by choroba odebrała mi wrażliwość ani odwagę.
Sztuka jest dla mnie terapią, modlitwą i rozmową z samą sobą – tą najbardziej prawdziwą. Maluję, by zrozumieć to, czego nie da się powiedzieć słowami.
W moich obrazach jest wszystko, czego nie widać: ból, nadzieja, miłość i życie – w całej swojej kruchości i sile.